Kan ik met het bodemattest tot een overdracht overgaan?

Het bodemattest informeert de koper van een grond over de bodemkwaliteit. Voor het sluiten van een overeenkomst betreffende de overdracht van álle gronden, zowel risicogronden als niet-risicogronden, is een bodemattest noodzakelijk.

Voor overdracht van niet-risicogronden is dit de enige voorwaarde om tot overdracht over te gaan. De notaris of makelaar deelt de inhoud van het bodemattest bij ondertekening van het compromis mee aan de kandidaat-verwerver. Hij vermeldt de inhoud ook in de authentieke akte waarin de overdracht van de grond wordt vastgelegd.

Voor overdracht van risicogronden zijn er nog bijkomende voorwaarden.

Via onderstaande tools kan u de bruikbaarheid van een afgeleverd bodemattest nagaan:

• Hulp bij overdracht van gronden (geen betrekking op privatieve kavels in gedwongen mede-eigendommen)
• Hulp bij overdracht van privatieve kavels (vallend onder stelsel van gedwongen mede-eigendommen vermeld in art. 3.84 B.W. of onder toepassing van art. 3.78 tem 3.83 B.W.)

• Een (vrijwillig) bij de OVAM ingediend bodemonderzoek werd uitgevoerd op dit perceel waarbij men al dan niet bodemverontreiniging vaststelde.
• Een bodemonderzoek aanwezig is bij de OVAM, waarin een bodemverontreiniging is vastgesteld die tot stand kwam op een naburig perceel. In dat geval is er sprake van een verspreidingsperceel. Alle gronden waarop concentraties boven de richtwaarde worden vastgesteld neemt de OVAM op in het grondeninformatieregister.
• Een schadegeval (bijvoorbeeld een lek in een stookolietank) op het perceel plaatsvond waarbij bodemverontreiniging tot stand kwam.

Als een verontreiniging tot stand komt op een kadastraal perceel A en zich verspreidt naar een kadastraal perceel B wordt B een verspreidingsperceel genoemd. Verspreiding kan op verschillende manieren gebeuren. Bijvoorbeeld doordat de vlek in de grond zich uitbreidt, doordat verontreiniging in het grondwater terecht komt en zo met de stroming van het grondwater wordt meegevoerd (onderstroming) of door atmosferische depositie.

De termen verspreiding en onderstroming worden soms door elkaar gebruikt maar in feite wordt hetzelfde bedoeld: de verontreiniging ontstond op een ander perceel en is gemigreerd.

De saneringsplicht ligt bij de exploitant, gebruiker of eigenaar van het perceel waar de verontreiniging tot stand kwam. In bovenstaand voorbeeld is dat perceel A. De saneringsplichtige neemt het initiatief voor de bodemonderzoeken en -sanering en draagt de kosten.

Als u als eigenaar van een verspreidingsperceel meent schade te lijden door toedoen van anderen, dan kunt u beroep doen op de bepalingen van het Burgerlijk Wetboek om te trachten om schadevergoeding te krijgen van degene die de verontreiniging veroorzaakte. Het Bodemdecreet voorziet hiervoor geen aparte regeling. De OVAM kan in dergelijke zaken dan ook niet tussenbeide komen. U kunt wel rapporten van bodemonderzoek raadplegen en kopiëren als bewijslast.

Moet de verontreiniging gesaneerd worden? Dan kan het zijn dat op perceel B ook werken moeten plaatsvinden. De exploitant, gebruiker of eigenaar van perceel B wordt door de OVAM op de hoogte gebracht van zodra een bodemsaneringsproject wordt ingediend. Hij of zij kan dan bezwaren of opmerkingen doorgeven.

De vermelding van bodemonderzoeken en het saneringsproject op het bodemattest staat een overdracht van perceel B niet in de weg. Een niet-risicogrond kunt u overdagen met een bodemattest, ongeacht welke bodemonderzoeken er op vermeld staan.